وصیت نامه شهيد محمود زين العابدين زاده

بسم الله الرحمن الرحيم

«  و لاتحسبن الذين قتلوا في سبيل الله امواتا بل احياء عند ربهم يرزقون »

بادرود فراوان به رهبر كبير انقلاب اسلامي ايران، حضرت امام خميني، با درود به روان پاك شهداي صدر اسلام از كربلا تا كربلاي ايران، با عرض سلام خدمت مادر، دوستان و آشنايان، اميدوارم كه هميشه تحت توجهات حضرت مهدي (عج) و نایب او باشيد.

بار خدايا اين قطره‌ی خون ناچيز و جان ناقابل مرا در راه گسترش اسلام بپذير! و اگر جان ما ارزش آن را دارد كه برا ي اسلام فدا شود و اهداف اسلام پيش رود، صدها جان به ما ده تا مبارزه كنيم و شهيد شويم! اي مادر عزيزم و اي پدر و برادران و خواهران عزيزم، اگر شهيد شده‌ام، به این خاطر بود که شب و روز دعا می‌كردم و از خدا می‌خواستم. اي رب العالمين! تو را قسم نمي دهم ولي چاره‌اي ندارم؛ مرا ببخش! اي خدا! تو را به خون سرخ و عطرآگين شهيدان كردستان، مادران، خواهران و بچه هاي 17 شهريور که با خون سرخ عشق آفرين‌شان دل هر عاشقی را مي جوشانند، به وصال عشق نزديكم کن.

من از شما شرمنده ام؛ زيرا نتوانستم حقي را كه شما بر گردن من داشتيد، ادا كنم. مرا ببخشيد. پدر و مادر، خواهران و برادرانم، من از بين شما مي‌روم؛ اما بدانيد كه جسم من از بين شما می‌رود. من از بين نرفته ام بلكه وارد يك زندگي جاودانه‌ای گشته‌ام. شما هيچ ناراحت نباشيد. افتخار كنيد كه چنين فرزندي از شما، در ميدان نبرد حق عليه باطل، براي دفاع از حق و براي الله فدايي گشته است!

پدر و مادرم، من از آن شما نبودم بلكه امانتي در دست‌تان بودم. مرا قدرتي كه مافوق تمام نيروها، به شکل امانت نزد شما به ودیعه گذاشته بود و اکنون امانت خود را پس گرفته است. پس ناراحت نباشيد؛ چرا كه اين امانت را به‌خوبي و به‌نحو احسن، به صاحب اصلي خود برگردانيده‌ايد.

پدر، مادر، برادران و خواهرانم، انقلاب خون مي خواهد! انقلاب جوان مي خواهد! ما بايد خون بدهيم تا انقلاب پيروز شود. شما اين انقلاب را دست كم نگيريد؛ چرا كه حدود 70 هزار شهيد داده‌ايم. اگر خدا خواست، من هم يكي از شهيدان خواهم بود. وصيت من فقط اين است كه در راه انقلاب كار كنيد. جان‌فشاني كنيد و قدر اين رهبر را بدانيد. من يك ماه روزه‌ی قضا دارم كه مي خواهم يكي از شما آنها را به جا آورد.

سلام بر دوستان گرامي‌ام كه براي من مانند برادر بودند. از شما مي خواهم كه بعد از شهيد شدن من به پدر و مادر من تبريك بگویيد نه تسليت! براي آنها از خدا طلب صبر كنید. من آرزو دارم و از خدا خواسته ام كه در بستر و رختخواب نميرم؛ بلكه در راه رضاي او كشته شوم. اين چند سطر را به عنوان وصيت و سفارش نگاشته و از همه مي خواهم كه در راه خدا قيام كنند و احكام قرآن را به اجرا بگذارند. اي پدر و مادرم، هرگز براي من گريه نكنید. به برادرانم تبريك بگویيد و سفارش کنید گريه نكنند. دعا كنيد كه خدا ما را ازشهيدان راه خودش به شمار آورد. يا امام زمان (عج)، ما را در نزد خدا شفاعت كن! من حقانیت انقلاب اسلامي را باور كرده‌ام و مي‌دانم كه اين نهضت را شكستي نيست و تا ظهور حضرت ولي عصر (عج)، ادامه دارد: رهبر این انقلاب خدایي است.

از مادرم مي خواهم بيل را به دست گرفته مرا به خاك بسپارد.

«  اشهدان لااله الا الله اشهدان محمد رسول الله و اشهد ان علي ولي الله »

اي پدر عزيز خدا مي داند كه عاشقانه راهم را انتخاب كردم!

درود بر رهبر انقلاب، امام خميني

والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته

 18/5/62